Uzun yıllardır, mutlaka her ay alanında başarılı bir kişinin hayat hikayesini okurum. Yaptıkları işleri nasıl yaptıklarından ilham almaya, onların dünyaya bakış açılarını görmeye çalışırım.

Tüm bu hayat hikayelerinde ortak gördüğüm tek bir şey varsa o da “Hit the Bottom” dibe çakılmak.

Bir uyanış, bir değişim için tüm bu insanların hayatında fiziksel, ekonomik, sosyal yönden bir dibe vuruş var. En umutsuz oldukları anda denk geldikleri bir söz, bir kişi öyle ya da böyle hayatlarını değiştiriyor. Bir uyanış, bir farkındalık geliyor.

Çoğunlukla bu uyanış ölümden kıl payı sıyrıldıkları bir trafik kazası, sevdikleri birini kaybetme, ekonomik olarak borca batma, boşanma, ölümcül bir hastalık gibi negatif DİBE VURUŞLARDAN sonra olmakta.

Son zamanlarda üstüne kafa yorduğum şey de bu. İlla yükselmek, hayatın kontrolünü elimize almak için dibi görmek mi lazım?

Ben hayatımdaki bir çok değişikliği bu dibi görme durumunu yaşayarak yaptım ama herkes için böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum.

İlla uyanmak için hayatımızdaki en kötü kabusu görmeye gerek yok.

Hayatınızda köklü değişiklikler yapmak için ihtiyacınız olan ya ilham ya da çaresizlik.

ANTHONY ROBBINS

Hayatınızda değişiklik yapmak için yapacak başka bir şey olmama durumunu beklemeyin.

Çaresizlikten ziyade ilhamı seçin.

Kişisel gelişim gurularından Jim Rohn’un dediği gibi “başarı seviyeniz, nadiren kişisel gelişim seviyenizi aşacaktır. Çünkü başarı olduğun kişi tarafından yaratılan bir şeydir.”

Hepimiz 10 üzerinden 10’luk bir hayat istiyoruz. Hayatımızın her alanında tatmin olmak her birimizin hakkı da. İyi bir gelecek, sağlık, para, mal, mülk, iyi ilişkiler, sevgi, aşk … kim bunlardan birinin 3 seviyesinde olmasını ister ki?

Peki bunu sağlamak için neler yapıyoruz?

Eğer bilgin, zihniyetin, inancın, deneyimin bu seviyede değilse nasıl o istediğin hayatı yaratabilirsin?

Bir yandan hepimiz mutlu olmak istiyoruz. Diğer yandan, hepimiz bizi mutlu edecek şeyleri biliyoruz. Ama bunları yapmıyoruz. Nedeni basit. Çok meşgulüz. Ne ile meşgulüz? Mutlu olmaya çalışmak ile.

Altını çize çize söylediğim gibi kimse bize bilmediğimiz bir şey söylemiyor. Biz her şeyi biliyoruz ama uygulamıyoruz. Uyanmak için çaresiz kalmayı bekliyoruz. Sıradanlık ve ortalamayı birbirine karıştırıyor ve “Wake Up Call- Uyanış için bir çağrı” bekliyoruz.

Belki de uyanış için çağrın çoktan geldi ama sen onu dinlemeyecek kadar meşgulsün.

Şimdi bir dur ve kendine, hayatına zaman ayır.

• Hayatının her alanına uzaktan bir bak. Hangi alanları geliştirebilirsin, hangi noktalarda tatminsizsin farkına var. YAŞAM DENGE ÇEMBERİ
• Konfor alanının farkına var ve bunu genişlet.
• 21 Günlük Hedef belirleme etkinliği bir “Uyanış Çağrısıdır” duymaya, dinlemeye çalış kendini.