Motivasyon grubu gibi bizi ileriye taşıyan, ilham veren kişilerin önemini anladığımıza göre küçükten başlayıp bu etki çemberini büyütmeye başlayabiliriz.

“Arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim” diye boşuna dememiş atalarımız. Araştırmaların da gösterdiği gibi en çok zaman geçirdiğimiz kişilerin ortalamasıyız.

Çok güzel geçen bir günün ardından, bir arkadaşınla buluşuyorsun. Patronundan şikayet ediyor, kocasının ona ilgi göstermediğine ağlanıyor, para yok, hayat pahalı diyor. Yolda gelirken trafikte sinirlendiği adama öfkesini kusuyor. Çocuklar beni delirtiyor diyor. Diyor da diyor. O içindeki gülücükleri dışarıya çıkarmak ne mümkün bu ortamda. Onun negatifliği, senin pozitifliğini yiyip bitiriyor. O anlattıkça sende negatif düşüncelere boğuluyorsun.

Bu kişiler hayatında var değil mi? Durmadan sızlanan, mutsuz, kurban rolü oynamaya bayılan.

Çevren eğer bu tarz kişiler ile çevriliyse, senin gündemin hep sorun, hep şikayetse gitmek istediğin yere bu kişiler ile varabilir misin?

Yanıtı duyar gibiyim. Kocaman bir hayır.

Unutma çevre, yaşamak istediğin hayatın önündeki en büyük engel olabileceği gibi en büyük destekleyici de olabilir.

Ne yazık ki, hayatta bir çok kişi ilerlemeye çalışırken çevreleri nedeni ile aşağı çekilmekte. Eğer bu kişiler, bir de aile içindeyse vay haline.

Güzel haber ise etki çemberini genişletebilirsin.

Richard Bach’ın kısa, alegorik öyküsü, Martı Jonathan Livingston’ın hayatına misafir olalım mı seninle?

Jonathan’un amacı çevresindeki tüm martılar gibi karnını doyurmak değildi. O uçmayı severken, babası “sadece yemek bulabilmek için uçarsın.” Der.

Jonathan hızla uçmayı denemeyi sürdürür ta ki bir gün hızla suya çakılana kadar. İşte o gün, en tehlikeli durum vuku bulur.

Çevresinin gerçeği, kendi gerçeği olur.

“Benim kabiliyetim sınırlı… Benim hızlı uçmam gerekseydi şahin gibi kısa kanatlarım olurdu.”

O günden sonra sürünün bir parçası olmaya, her şeyi daima yapıldığı gibi yapmaya başlar.

Gel zaman git zaman, içindeki o tutkuya yenik düşer ve  hızlı uçma denemeleri yapmaya başlar. Başarır da.

Hemen sürüsü ile paylaşmak ister bu bilgiyi. Onlara da böyle hızla uçmayı öğretirse yepyeni bir seviyeye ulaşacaklardır. Ama işler beklediği gibi gitmez ve sorumsuzluğu nedeni ile sürüden ayrılması istenir.

Uzun süren yalnızlığı, kendisi gibi gelişmiş bir martı grubu ile tanıştığında son bulur.

Sadece yaşamak için yaşamaz bu grup.

Sadece kemik ve tüyden ibaret değillerdir. Hiçbir şeyle sınırlandırılmamış bir zihinleri, cesaretleri ve fikirleri vardır.

Jonathan’ın önüne bambaşka bir dünya açılır.

Bambaşka bir dünya istiyorsan çevrene bir bak.

• Kimlerle zaman geçiriyorsun?
• Bu insanlar sana ne katıyor, senden ne alıyor?

Unutma “zarar miktardadır.”

Eğer bu toksik kişileri hayatından çıkaramıyorsan, onlara ayırdığın zamanı kısıtlayabilirsin.

Covey’in dediği gibi etki ile tepki arasında insanın seçme özgürlüğü vardır.

Seçebilirsin.

Okuma Önerileri:

Martı Jonathan Livingston – Richard Bach

Etkili İnsanın 7 Alışkanlığı – Stephen R. Covey