Potansiyel

Bu büyülü kelimeyi ilk duyduğumda ben daha çok küçüktüm.

Annem ile babam benim inanmak istediğim yönüyle yoğun iş hayatlarından dolayı, abimin beni inandırmak istediği yönüyle, çocuk yapma işini zirvede bırakalım karalarından dolayı ikinci çocuk düşüncelerini 10 yıl kadar ertelemişler.

Tekne kazıntısıyım yani.

10 yıl sonra tam rahata erdikleri bir dönemde gelmişim ben.

Abim benim için bir abiden hep öte oldu. Beni tanıyan herkes bilir, abim başkadır.

Ben abimdeki potansiyeli hep aktüel olarak gördüğümden belki de.

Dur dur, ne diyorsun?

Aristo’dan havalı birkaç kelime ödünç almak istedim sadece.

Aristo diyor ki her şey olduğu halde, gördüğümüz şekliyle bir aktüeldir ama her şeyin içinde halihazırda görünmeyen, olması mümkün bir potansiyel vardır.

Eylem varsa potansiyel vardır, eylem yoksa potansiyel yoktur.

Ben daha çok küçükken, annemle babam, abimin veli toplantılarından yüzleri birazcık asık dönerlerdi.

Abimin öğretmenleri onun için hep potansiyeli var ama kullanmıyor derlerdi.

Olanı, o zamanlar eyleme dökmediği için.

Olduğu haliyle, aktüeli ile sıradan bir öğrenciyken, öğretmenleri onun görünmeyen potansiyelinin farkındaydı ama belli ki, abim bu potansiyeli ortaya çıkarmak için eyleme geçmiyordu.

Ne zaman ki eyleme geçti, potansiyelini ortaya koydu ve görünür kıldı işte bu durum onun yeni aktüeli oldu.

Abimi benim gözümden görmek isteyenlere aktüel ve potansiyel için basit bir örnek.

Görünürde belki de abim sıradan bir kömür. Ama içinde inanılmaz bir değer var. Uygun şart ve koşullar altında bir elmasa dönüşebilir.

Aktüeli bir kömür olabilir ama doğru eylemler ile potansiyeline, elmasa ulaşabilir.

Çoğu insan kendini göründüğü kadar sanır ve maalesef içindeki cevheri ortaya koyamadan sahneden ayrılır.

Çevremizde ve kendimizde aktüeli görmeye yatkınız. Olan kadarını. Olabileceği değil.

• Ben yapamam,
• Her şey halihazırda bulunmuş, bana ne kaldı ki?
• Benim sınırlarım bu kadar
• Benden bu kadar

…

Zehirliyorsun kendini bu cümleler ile. Aynada gördüğünden çok daha fazlası içinde.

Eylem yoksa potansiyel yok unutma.

Doğru eylemler ile içinde halihazırda olan tüm cevheri ortaya koyabilirsin.

Şu an biri, bir şeyi senden daha iyi yapıyor, çok basit bir fikirden harikalar yaratıyorsa bunun tek anlamı potansiyeli senden önce görmüş olmasıdır.

Senin de potansiyelleri görmek için yapman gereken eyleme geçmek.

Gördüğün en basit nesnede bile bu potansiyeli aramak olmalıdır.

Eline aldığın en basit tahta parçasıdır oturduğun sandalye.

Aristo’ya göre her değişim potansiyelin aktüele dönüşmesidir. Yani görünmeyeni görünür kılmaktır.

Değişimi görmek için küçük alışkanlıklar ile başlamaya ne dersin?