65/90 KISSADAN HİSSE

Yıllar yıllar önceye götüreceğim seni.

Yıl: 2007

Mekan: Ülkemizin güzide şehri Kütahya

Kahramanlar: Eskişehir basketbol küçük kızlar kategorisi şampiyonları

Şimdi dönüp baktığımda, değişmeyen tek bir şey var o da boyum. Yıl olmuş 2021 ve ben hala 13 yaşındaki halim ile tıpatıp aynıyım. Her neyse, yıllar beni boyumla barıştırdı diyelim.

GİRİŞ

O sene de yine yeniden, yarı finaller için Kütahya’ya gelmiştik. Tüm maçları skor farkları ile yendik ve son güne geldik. Turnuvadan birinci olarak çıkacağımız kesinleşmişti ve 15 gün sonra finallere gidecektik. Rahat bir nefes aldık takımca ve ertesi gün maç sonrası okula döneceğimiz için etüt saatine başladık. Tabii kimse test çözmek istemediği için bizi ayırdılar, 2’şerli gruplar halinde odalarda çalışıyorduk. Takım kaptanı olduğum için de yarım saatte bir odaları gezip sevimsiz şekilde herkesi kontrol etme görevi bana düşmüştü.

Her şey yolundaydı ta ki son odaya gidene kadar. Ben kapıyı çaldığımda uzun bir süre açılmadı kapı, uyuyorlar sandım. Bir seslenip öyle gidiyim dedim ve ben olduğumu duyunca kapı hafifçe aralandı. Beni hızlıca içeri çektiler. Ne olduğunu bile anlayamadım, dokunsam ağlayacak haldeydiler. İçeri girdim ve gözlerime inanamadığım bir şey gördüm. Güzide şehrimizde, harika ötesi otelimizin, muazzam odasının, göz kamaştıran duvarında orada asla olmasını beklemediğim bir temizlik, pürü paklık vardı.

GELİŞME

Ne oldu diyebildim inanılmaz kısık bir sesle. Ve aldığım cevap , duvardaki saçmalık, daha sonra yaşanacaklar.. O odanın kapısını hiç çalmamış olmak isterdim. Benim harika arkadaşlarımın, canları inanılmaz sıkılmış olacak ki, kaldığımız harikulade odanın duvarlarını silgi ile silmeye başlamışlar ve duvarlar o kadar kirlimiş ki, sildikleri alan bembeyaz hale gelmiş. Bu durum çok hoşlarına gitmiş olacak ki ben o kapıyı çalana kadar silmeye devam etmişler.

Şimdi durup bir gözünde canlandırmanı istiyorum bu sahneyi. 3 kız, krem rengi olduğuna inandırıldığımız bir duvar ve o duvarın tam ortasında kocaman bir beyazlık. Ve takım kaptanı olarak, her türlü şeyden sorumlu olan ben. Panik anı.

Aklımıza o an için gelen en harika fikir ise tüm duvarı silmek. SİLGİ İLE. Üçümüzün bu işin altında kalkamayacağını fark ettiğimde, tüm takımı bu saçma karara dahil etmiş olmam da işin cabası. 15 kız, güzide şehrimizde, harika ötesi otelimizin, muazzam odasının, göz kamaştıran duvarının önünde elinde silgiler, duvar siliyor. Takımca yendiğimiz maçlardan çok daha keyifle geçirdiğimiz bir ana döndü bu saçma olay ta ki tüm duvar bitip tavana doğru en yüksek kısım kalıncaya kadar. Yatakları duvara doğru çektik, dolabı kenara ittik. 12 kişi yatağın üstüne çıktı, 3 kişi ise diğerlerinin sırtına basıp yükseldi. O üç kişiden biri olduğumu söylememe gerek yok sanırım, selvi boyumla. Her şey harika giderken, birinin dengesi kayboldu ve güzide şehrimizde, harika ötesi otelimizin, muazzam odasının, göz kamaştıran dolabına tutunma gafletinde bulunduk. O harika dolap, yıllar öncesinden, işlevimi tamamladım ve artık beni salın demişti ama harika ötesi otelimiz bu yakarışı duymamış olacak ki 15 kızın üstünde 15 parçaya ayrıldı. Daha bitmedi o panikle, herkes kendini yataktan aşağı atıp yuvarlanmaya başladı ve güzide şehrimizde, harika ötesi otelimizin, muazzam odasının, göz kamaştıran perdeleri çürümüş kornişlerinden ayrıldı ve 15 kızı daha 13 yaşında çocuk gelin haline getirdi.

Sonuç

Kafamızda duvaklarımız, parçalanmış bir dolap, yere yuvarlanmış birbirini ezen 15 kız ve gülme krizi… Ardından kapıyı çalan koçumuz ve ben harici herkesin otelin resepsiyonda sessiz bekleyişi. Bense, o odada koçlarım ile yalnız, yaptığımız şeyi anlatma çabasındaydım.

Şair bu şiirde ne anlatıyor diye düşünüyorsan eğer, bir davranışı yapmak, taklit etmek için James Clear, özellikle 3 grubun etkisinden bahseder.

  • Yakın olan
  • Çok olan
  • Güçlü olan

Şimdi dönüp baktığımda o duvarı silmeye kalkışmamızın nedenleri çok net.

O duvarın krem rengi olduğu konusunda kaldırılmıştık!

Kıssadan Hisse

En yakın arkadaşlarım bir şey yapmıştı ve ben de onlar ile bunu yapmalıydım. 3 kişi bunu beceremeyeceğimizi anladık ve odaların kapılarını çaldığımda takım kaptanı olduğum için küçükler üstünde anlamsız bir etkim vardı. Ben ne dersem onu yapmaya programlanmıştı ve sorgulamadan bize katıldılar. Sayımız arttıkça bunun içinde doğru bir fikir olmadığını düşünenler de silgilerini kuşandılar.

Bu saçma hikaye, vermek istediğim mesajın tam tersini anlatsa da sen bunu hayatına eklemek istediğin iyi eylemler için kullan.

  • Çevreni kazanmak istediğin alışkanlıkları yapanlar ile donat,
  • Motivasyon grubu gibi seninle amacı aynı olan kişiler ile çoğalt,
  • Güçlü, başarılı insanları rol modellerin al. Hayatlarını oku, onları gözlemle, onları taklit et.

Unutmadan, ertesi gün 4 kişi sakattı ve tribünde oturdu. Şampiyon olduk ve ben takım kaptanlığından uzaklaştırma aldım. 15 gün sonra, Türkiye şampiyonasına gittik. Kaptanlığımı bir daha böyle bir şeye asla göz yummayacağım ve sıkıcı biri olacağıma söz vererek göz yaşları içinde yeniden aldım. Güzide otelimizin zararını karşılamak için Eskişehir’e döndüğümüzde takımca çalıştık ve para biriktik. Güzel haber ise ertesi sene bizi otellerine kabul ettiler. Benim için unutulmaz bir gündü. Yüzümde hala çok aptal bir gülümsemeye sebep oluyor ve o günden sonra bir daha silgi kullanmamak için tükenmez kalem kullanmaya başladım.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s